❤ஹே சண்டக்காரா❤

❤

சரசரவென உள்நுழைந்து
யாரேனும் இருக்கிறார்களா என
எட்டிப்பார்த்து..

முத்தமிட்டுச் செல்கையில்
பூனை ஒன்று "மியாவ்" என்கிறது..!

இனி பூனையிடம் மன்னிப்புக் கேட்கவேண்டும்.!

"யார்கிட்டயும் சொல்லிடாத ப்ளீஸ்"



❤

முதன் முதலாய் உன் பெயரெழுதிய பேனா

இன்றுவரை உன் பெயர் மட்டுமே

எழுதிக்கொண்டிருக்கிறது.!



❤

தோழியர் முன் பரிகசிப்பாய்
கிள்ளிப் பார்த்து கனவா  என்பாய்
உதட்டைச்சுழித்து சிரிப்பாய்
புருவம் சுருக்கி முறைப்பாய்
கண்கள்  விரிய பரிசளிப்பாய்
சணடையிடுவாய்
சமாதானம் செய்வாய்..

உன்னுடைய பாவனைகளை ஒன்றாய்ச் சேர்த்து

இன்றைய கனவு காணுகிறேன்.!



❤

முன்னறிவிப்பின்றி  பெய்கிற மழையை போல,

உன் நினைவுகள் வரும்போதெல்லாம்

காய வைத்த துணி எடுக்கச் செல்வதாகக் கூறி

மொட்டை மாடி சென்றுவிடுகிறேன்..!


❤

சமாதானத்திற்குப் பிறகும்

உம்ம்.. என்று முகத்தை வைத்திருப்பான்..

கைகளிலிருந்து விடுவித்துக்கொள்ளும் நாய்க்குட்டி போல,

மனசு உடல் விட்டு துள்ளித் தவிக்கும்

சட்டையைப் பிடித்து

"லவ் யூ சொல்லுடா.. "

என சண்டைபிடிப்பேன்.

சொன்னபின் தான்

உண்மையாக சமாதானமாவான்..!


❤

நான் பெரியவளா நீ பெரியவனா

எனக் கேள்வி எழும்போதெல்லாம்

நானே பெரியவள் என்பேன்..!

பார்த்தாயா..

ஸ்மார்ட் போனின் பாஸ்வேர்டாய் உனை மாற்றி,

கைகளுக்குள் வைத்திருக்கிறேன்.!!


❤

சோகமாய் முகத்தைவைத்துக் கொண்டு

இனி எங்கூட பேச மாட்டியா எனும்போது.,

.........

இறுக்கம் தளர்த்தி

சிரிக்க ஆரம்பித்துவிடுவேன்..!!
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤